Nadal czekamy na poważną zimę, co zaczyna już się powoli robić podejrzane. Tak więc na razie wpisów o jeżdżeniu na nartach jeszcze nie będzie, ale za to poznajcie trochę bliżej niektóre zabudowania naszej Stacji. Dzisiaj będzie o domku meteorologicznym.
Budynek meteo, jak go tutaj nazywamy, znajduje się mniej więcej w połowie drogi pomiędzy Samolotem a latarnią. Znajduje się tam komputer rejestrujący dane przesyłane z automatycznej stacji meteorologicznej, która jest położona z tyłu domku. Za sprzęt i archiwizowanie danych meteo odpowiada Piotrek jako stacyjny informatyk.
W środku znajduje się niewielka świetlica, miejsce spotkań i pracy, dwa pokoje jednoosobowe, niewielka kuchnia i toaleta, magazyn ze sprzętem sportowym oraz pomieszczenie biblioteki z dodatkowym łóżkiem piętrowym.
Cały domek, jak większość tutejszych zabudowań, jest drewniany i bardzo przytulny. W lecie mieszkają i pracują w nim naukowcy, natomiast zimą zazwyczaj nikt tam na stałe nie przebywa. W przeciwieństwie do innych domków letnich, które poza sezonem są zamknięte, z tego korzysta się ze względu na magazyn sportowy i bibliotekę (jako filolog z wykształcenia nie mogłam sobie odmówić przyjemności przejrzenia i uporządkowania całego księgozbioru). To również dobre miejsce na pracę w odosobnieniu, jeśli ktoś takowego potrzebuje. Jedynym mankamentem jest brak światła dziennego z powodu zamkniętych na stałe drewnianych okiennic, ale jest to zabezpieczenie na zimę przed śniegiem i mrozem oraz silnym wiatrem (latem, kiedy w budynku ktoś mieszka, dba o zamykanie okiennic w przypadku gorszej pogody, żeby ochronić szyby przed lecącymi z wiatrem kamykami).
Ostatnio domek znalazł kolejne zastosowanie – postanowiliśmy w nim zorganizować salę kinową i na dobry początek wspólnie obejrzeliśmy film „Czerwony namiot” o wyprawie Umberto Nobile na biegun północny. Nasze nieformalne kino zostało nazwane „Krabojad” i mamy nadzieję, że dobry sezon kinowy dopiero przed nami.
